I need your smile.

Rozdział 64

* perspektywy Charlie *

Spojrzałam na zegarek, dochodziło już do pierwszej w nocy.

Ch- Wiesz co, chyba muszę już wracać.

N- Szkoda, chodź po Stylesa aby cię odwiózł.

Poszliśmy po cichu do jego jego pokoju. Spał.

Ch- No to chyba będę musiała pojechać autobusem...

N- Pójdę z tobą, może coś Ci się stać.

Ubrałam kurtkę i zeszłam na dół. Blondyn szedł tuż za mną.

N- Autobus jedzie !

Zaczęliśmy biec ile sił w nogach. Ledwie, ale udało nam się. Zasapani usiedliśmy na tylne siedzenia.

Ch- Szczęście.

N- Nieprawdaż ?

Przez ponad piętnaście minut jechaliśmy oglądając Londyńskie ulice nocą. Widok był na prawdę wspaniały. Mogłabym tak codziennie. Gdy staliśmy pod drzwiami od mojego mieszkania Horan był jakiś zakłopotany.

Ch- Coś się stało ?

N- Nie, tylko zbytnio nie mam jak wrócić do domu. To był ostatni autobus.

Ch- To może zostaniesz u mnie ? 

N- Nie, nie chcę się narzucać. Pewnie masz już mnie serdecznie dosyć po wizycie w górach.

Oj Niall mylisz się i to bardzo. Po tym wypadzie pragnę Cię jeszcze bardziej, jeszcze mocniej. Co ja bym dała aby móc Ci to powiedzieć...

Ch- Nie przesadzaj, wchodź do środka.

Otworzyłam drzwi, ciepłe powietrze buchnęło prosto w nas. Położyliśmy kurtki na komodzie i powędrowaliśmy do mojego pokoju. Siedzieliśmy na łóżku rozmawiając i patrząc na gwiazdy, które wypełniały całe niebo. Z chwili na chwilę robiłam się coraz senniejsza, w końcu niedługo miała być druga.
Ch- Wiesz co, chyba położę już się spać.

Nie uzyskałam odpowiedzi. Odwróciłam się aby zobaczyć co robi. Spał. Położyłam się obok niego i przykryłam nas kołdrą wchodząc w najwspanialszy stan umysłu- sen...

* z perspektywy Alex *

Rano obudził mnie aromatyczny zapach tostów. Collin już nie spał. Przetarłam oczy i wstałam. Zakręciło mi się w głowie i prawie się wywróciłam. W ostatniej chwili złapałam się akwarium, w którym był jego wąż. Niestety chłopak widział całą te sytuację i wybuchną śmiechem.
A- Aż tak zabawny widok- Alex rankiem ?

C- Powiedziałbym słodki.

Próbowałam się uśmiechnąć ale byłam zbytnio zmęczona. Siedziałam na łóżku czekając aż rodzice Collina wyjdą z kuchni. Wstydziłam się do nich pójść.

C- No chodź.

A- Nie, poczekam.

C- No chodź, śniadanie nie będzie czekać wiecznie !

Chłopak złapał mnie za nadgarstek i zaciągnął do kuchni. Czułam jak cała się czerwienię.

A- Dzień dobry.

M- Witaj słoneczko, jak minęła Ci noc ?

A- Eeemm... dobrze. Tak mi się zdaję.

M- Collin Ci nie uprzykszał ?

C- Mamo !

M- No co, spytać już się nie mogę ?

Zaczęłam się po cichu śmiać. Sięgnęłam po talerz, który podawała mi kobieta.

M- Dobra to wy jedzcie, a ja idę do pracy. Pa synciu.

Colin dostał wielkiego buziaka w policzek. Speszył się. Razem z nią wyszedł i ojciec. Gdy zostaliśmy sami zaczęłam machać nogami i uśmiechać się w jego stronę.

A- Synek mamusi ?

C- Przemilczmy te sytuację, proszę.

A- Rankiem uroczy, wieczorem natarczywy. Dwa oblicza ?

Chłopak tylko spojrzał na mnie drwiącym wzrokiem. Gdy skończyliśmy jeść poszłam szybko się przebrać i zamienić podręczniki w torbie.

A- Nic się nie stanie jeśli zostawię tu brudne ciuchy i kiedy indziej po nie wpadnę ?

C- Jasne, że nie. Chociaż będę miał gwarancję, że jeszcze kiedyś mnie odwiedzisz.

A- No to może lepiej je wezmę... Żartuję.

Przed ósmą byliśmy już w szkole. Poruszaliśmy się przez łącznik trzymając się za ręce. Nie wiem dlaczego ale dziś mi to jakoś nie przeszkadzało. Czułam się z tym po prostu dobrze. Jak zwykle pierwsza była matematyka, na której siedzimy razem. Do dzwonka brakowało tylko 10 minut, a Charlie jeszcze nie było. Siedziałam sama pod drzwiami ,a Collin rozmawiał z Mattim. Nieoczekiwanie jednak po chwili podszedł do mnie i wyciągną dłoń na oznakę abym wstała.

A- Co, rozmowa się nie klei ?

C- Po prostu wolę spędzać czas z tobą.

Ooo to takie słodkie. Przypomniały mi się jego słowa z wczorajszego wieczora, a może raczej dzisiejszego ranka- miłość to za mocne stwierdzenie. - ale to się czuje... Dałam mu buziaka w policzek.

A- I tak wiem, że od mamusi był lepszy.

C- Nie powiedziałbym haha.

Zauważyłam w oddali biegnącą Charlie, która ucieszyła się na nasz widok. Była to oznaka tego, że nie spóźniła się na lekcje. Zmierzałam w jej stronę lecz Collin złapał mnie w pasie i zaczął tak ze mną iść wielkimi krokami.
A- Chodziłam tak z tatą jak byłam mała.

C- Widzisz ja jestem synkiem mamusi, a ty córeczką tatusia.

A- Najwidoczniej.

Chłopak zaczął całować mnie w szyję i po policzku.

A- Przestań, noo.

C- Nie mam najmniejszego zamiaru.

A- Prooszę.

C- Hmm... nie.

A- Mały kompromis ?

C- Zaciekawiłaś mnie, mów dalej.

A- Jeden buziak w usta i puszczasz mnie. Co ty na to ?

C- Ja na to, że umiesz się negocjować.

Odwróciłam się i pocałowałam go. Ręce Colina teraz leżały na mojej talii. Zdjęłam je powoli z siebie i poszłam do Charlie, która wyglądała na strasznie niewyspaną...

__________________________________________

Przepraszam, że taki krótki rozdział ale na prawdę nie miałam zbytnio czasu ,a parę osób poprosiło mnie o to. Mam jednak nadzieję, że spodoba wam się :)